தனித்தமிழ்நாடும் திமுகவும்

தனித்தமிழ்நாடு கேட்டுப் போராட தயங்கமாட்டோம் என்று மதிமுக செயலாளர் ஒருவர் மேடையில் முழங்கியிருப்பது பெரும்பாலானோருக்கு அதிர்ச்சி ரகத்தைச் சேர்ந்த செய்தியாக இருக்கக்கூடும்.

ஆனால் 1965லேயே திரு.அண்ணாதுரை அவர்கள் தனித்தமிழ்நாடு கேட்டு போராட்டம் நடத்தியது பலருக்குத் தெரிந்திருக்காது. அந்தப் போராட்டத்தில் தற்போதைய தமிழக முதல்வர் அவர்களும் பங்குபெற்றிருந்தார் என்பதும் சொல்லித்தெரிய வேண்டியதில்லை.

ஈழத்தந்தை செல்வா அவர்களும் ஏறக்குறைய அந்த காலகட்டத்தில்தான் தமிழர்களுக்கென உரிமைவேண்டும் என்று போராட ஆரம்பித்திருந்த நேரம் அது.

அதே நேரத்தில்தான் அமெரிக்காவின் தெற்காசிய இராணுவக் கொள்கை மாற்றியெழுதப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது. அதாவது பனிப்போர் காலமான அந்நேரத்தில் அமெரிக்க இராணுவம் உலகில் எந்த இடத்திற்கும் நான்கு மணிநேரத்திற்குள் சென்றுவிட முடிந்தது. இந்தியப் பெருங்கடல் மட்டும் அதற்கு விதிவிலக்கு. ஏனெனில் டீகோ கார்சியா தவிர வேறு எங்கும் அமெரிக்காவிற்கு தளம் கிடையாது. (டீகோ கார்சியா என்ற அமெரிக்க இராணுவத்தளம் ஏறக்குறைய 8000 மைல்களுக்கப்பால் உள்ளது. http://maps.google.com/maps?q=-7.313055556,72.41083333(DIEGO%20GARCIA%20NSF)&z=5&t=k) டீகோ கார்சியாவிலிருந்து இந்தியத்துணைக்கண்டத்திற்கு போர் விமானங்கள் பறந்து வர அப்போது 8 மணி நேரத்திற்கும் மேலாகும். விமானந்தாங்கிக் கப்பல் வர அதற்கும் மேலாகும்.

அந்த இராணுவச் செயல்திட்டத்தின் கீழ், குறைந்த நேரத்தில் இந்தியத் துணைக்கண்டத்தைத் தாக்கக்கூடிய வகையில் அமையக்கூடிய, அமெரிக்க இராணுவக் கப்பற்தளம் அமைக்க இடம் தேடினால், பாகிஸ்தானின் (1971 வரை பங்களாதேஷ் உருவாகவில்லை) சிட்டகாங், அல்லது கராச்சி மற்றும் இலங்கையின் திரிகோணமலை தான் இருந்தது. அப்போதைய அரசுக்கு உடனடியாக இதைத் தடுக்கவேண்டிய நிர்ப்பந்தம். வரலாறு அறிந்தவர்கள் புள்ளிகளைக் கோலமாக்கி விபரம் அறிந்து கொள்வார்களாக.

எனக்கு ஒரு உறுதிப்படுத்தபபடாத சந்தேகமும் உண்டு, ஈழப்பிரச்சினை, தனித்தமிழ்நாடு, திரிகோணமலை கப்பற்படைத்தளம் ஆகியவற்றிற்கு ஒன்றுக்கொன்று தொடர்புகள் உண்டோ என்று. பெரியஇடத்து விவகாரம் ரொம்பத் தோண்டக்கூடாது பாருங்கள்.

தனித்தமிழ்நாடு கோரிக்கையை வைத்து ஆட்சியேற்ற அண்ணாவின் அரசு, இந்திரா அம்மையாரின் "ஆலோசனைக்கு"ப்பிறகு ஒரு அம்சமான அறிக்கையை வெளியிட்டது. தனித்தமிழ்நாடு கோரிக்கை கிடப்பில் போடப்படுகிறது என்று. இதில் அதற்கு அண்ணா எடுத்துரைத்த உவமைதான் மிக முக்கியம். தனித்தமிழ்நாடு என்பது நமது காதில் அணிந்திருக்கும் தங்கத் தோடு போன்றது. அதை எறிந்து விட வேண்டும் என்று சொல்லவில்லை. காதில் புண் இருந்தால் தற்காலிகமாக கழட்டிவைத்துவிட்டு பிறகு தேவைப்படும்போது எடுத்து அணிவதில்லையா... அதுபோல் தற்போது காதுப்புண் ஆறும் வரை தனித்தமிழ்நாடு என்ற தோட்டைக் கழட்டி வைப்போம் என்று தனது சகாக்களுக்கு அவர் ஆறுதல் உரைத்தார். இந்திராகாந்தி அம்மையார் அவர்கள் அண்ணாவின் காது புண்படும்படி அப்படி என்ன சொன்னார் என்பது தற்போது அமரராகிவிட்ட இருவருக்கும் மட்டும்தான் தெரியும்.

பிற்பாடு அந்தத் தோடு என்னாவனது என்பது இன்றுவரை யாருக்கும் தெரியாது.

திருமா அவர்கள் மேலைநாட்டுச் "சுற்றுப்பயணம்" எல்லாம் செய்துவிட்டு நாடு திரும்பியிருக்கும் இவ்வேளையில், இந்தியாவின் தலையீடு ஈழத்தில் இருக்க வேண்டிய அவசியமான இச்சூழலில் தனித்தமிழ்நாடு கோரிக்கை தமிழக அரசியல் மேடைகளில் தோன்றியிருப்பது நல்லதற்கல்ல.

இதில் கவனிக்க வேண்டிய அம்சம் என்னவென்றால் தனித்தமிழ்நாடு பற்றி நன்கு அறிந்த ஒருவர் இன்றைய முதல்வர் பதவியில் இருப்பது தான்.

முதல்வர் கண்டும் காணாமல் போகப்போவதில்லை என்பதை தமிழக அரசு மணிமாறனை கைது செய்து உறுதிப்படுத்தியிருக்கிறது.

மேலும் ஈழப்பிரச்னை என்பது வேறு, விடுதலைப்புலிகளின் ஆதரவு வேறு என்று பிரித்துப்பார்க்கத் துவங்கியிருப்பதும் தமிழக அரசின் தெளிவான நிலைப்பாட்டை எடுத்துரைக்கிறது.

மத்திய அரசு கவனிக்குமா?